iremin poposunu yerim.

bugün, sabahın köründe yufka almaya gittim. annem börek yapıcakmış da. hazır gitmişken fırına da uğradım kahvaltılık bişeyler alayım diye. bir simit istedim 3 simit koymuş kadın. bendeki zihin nerdeyse anlamadan üç simit alıp parasını da bir güzel verdim. anca eve gidince fark ettim üç tane olduklarını. ya bölündüler dedim, ya da kadın üç tane koydu. paradan nasıl anlamadıysam. ben de fırın açıcam ilerde görürsünüz. ama insanlara üç simit değil, bir tane simit koyucam. bir dedim, bir tane şey edin. ne gerek var üçe.

bu arada eski blogumdan çıkamadım. hatrı sayılır dostları düşündüm, bi de kavga ettiğim yazarla barıştım falan.

edit: esen kalın demeyi unutmuşum. demiycem artık.